مایوسانه

خیلی بده که اولین نوشته ام با یاس باشه اما با خودم قرار گذاشتم که هر چی توی دلم بود بنویسم حالا داشتم فکر میکردم زندگی ساده تر و حقیر تر از اون چیزیه که بچه که بودم اندیشیده بودم

خیلی بی قانون و خیلی بی رحم

باید با هر لحظه هراس توی این بلبشو پیش رفت و اونچه که باقی میمونه هزار توی پر از تنهاییه

جز نقد جان و اندکی عشق

اگر انسانی روحی ضربه پذیر و ناتوان داشته باشه سر انجام در بیرحمی این جهان له میشه